اساس طراحی دزدگیرهای اماکن

اساس طراحی دزدگیر، شامل یک یا چند حسگر به منظور تشخیص ورود غیر مجاز و یک سیستم هشدار به منظور اعلام این ورود غیر مجاز می شود. یک دزدگیر اماکن معمولی، از اجزای زیر تشکیل می شود.
1- واحد کنترل ساختمان یا همان پنل  (PCU)، پنل کنترل زنگ هشدار (ACP)  پنل به منزله مغز برای دزدگیر اماکن است. این قسمت، توانایی خواندن سیگنال های ورودی، وضعیت روشن/خاموش و تشخیص ورود غیر مجاز را دارد.
2-حسگر یا سنسور
حسگرها تجهیزاتی هستند که اقدامات غیر مجاز را در اماکن شناسایی می کنند. این سنسورها باید داخل، یا اطراف منطقه تحت پوشش نصب شوند.
3-تجهیزات هشدار دهنده
وضعیت خطر، توسط سیستم هشدار دهنده به کاربر یا نیروهای امنیتی و ویژه اعلام می شود. اغلب این هشدارها به شکل زنگ، آژیر و یا چراغ های چشمک زن هستند. تجهیزات هشدار دهنده دو کارایی مهم دارند، یکی از این کاربردها اطلاع رسانی فعالیت مشکوک به صاحبان ساختمان و دیگری ترساندن سارقان است.
4-صفحه کلید
صفحه کلیدها، دستگاه های کوچکی هستند که اغلب بر روی دیوار نصب می شوند. این دستگاه ها به عنوان یک رابط بین انسان و دزدگیر اماکن هستند. این دستگاه های کوچک علاوه بر صفحه کلید، دارای یک چراغ نشانگر و یک صفحه نمایشگر نیز هستند.
5-اتصالات داخلی
بین اجزای مختلف دزدگیر اماکن، اتصالاتی وجود دارد. این اتصالات یا به شکل بی سیم و از طریق شبکه و یا به شکل سیم کشی می باشند.
6-  تجهیزات امنیتی 
این تجهیزات شامل نورافکن، دوربین مدار بسته و لیزرها هستند که حرکات مشکوک را شناسایی می کنند.
در صورت نیاز به مشاوره با کارشناسان ایمن تیک تماس بگیرید.